Op zaterdag 28 mei 2011 was de Maxiorendag op het
schutterijterrein in Horst.
Thema van de dag: "Het toernooi van het magische zwaard". Een leverde een dag op
vol spanning, actie en sensatie, waarin de Maxioren (groep 6 t/m 8) van het
district Utopia helemaal in opgingen. Een dag waarin iedereen terug ging in de
tijd, de tijd van de graven en gravinnen, druïdes, magiërs, en ridders.
Hieronder de wordt het verhaal over het magische zwaard nog eens uitgebreid
verteld. Op
mijnalbum.nl vindt je heel veel foto's van deze geweldig mooie dag, met dank
aan fotograaf Harald Driessen.
Inleiding Ooit heel lang geleden regeerden er over de heerlijkheid Utopia de graaf en
gravin Van Wittenhorst. Dit deden zij met zoveel toewijding dat het volkje hen
zeer lief had. De mensen waren zeer vriendelijk en behulpzaam voor elkaar en
iedereen deed graag zijn werk. De graaf en gravin Van Wittenhorst waren daarom
ook zeer tevreden over hun heerlijkheid. Maar zij werden nog gelukkiger toen ze
een dochtertje kregen welke zij Anna noemde.
Nadat er vele mooie jaren voorbij gevlogen waren gebeurde het in het veertiende
levensjaar van Anna dat de graaf en gravin vreselijk ziek werden. De beste
kwakzalvers werden naar het hof gehaald en zij stelden vast dat het de pest was
waaraan zij niets konden doen en zij vertelden dat de graaf en gravin niet lang
meer te leven hadden. Iedereen was natuurlijk zeer bedroefd maar de graaf bleef
heel nuchter en dacht hoe dat het verder moest gaan met hun dochter. Daarom had
hij drie van zijn trouwste vrienden bij elkaar geroepen en hen gevraagd om op
zijn dochter te letten en haar te behoeden voor alle gevaren die zij tegen zou
komen. Het waren de druïde Merlijn, die Anna al veel over het leven had geleerd,
de heraut Peterselie, die Anna al verschillende malen goede raad had gegeven, en
de minstreel Toontje, die Anna al vaak gelukkig had gemaakt in verdrietige
tijden met verhalen en liedjes. Deze drie vrienden beloofden de graaf om Anna
tot in hun dood te beschermen met alles wat zij in hun mars hadden en dat hij
zich geen zorgen over Anna hoefde te maken.
De graaf Van Wittenhorst had de druïde speciaal gevraagd om zijn dochter goed te
beschermen met zijn wijsheid en toverkracht. Daarom had de druïde op zijn beurt
aan de graaf gevraagd om de sterkste en mooiste materialen en om de beste smid
van Utopia en deze dingen kreeg hij natuurlijk ook. In de smidse aan het hof had
de druïde een vuur ontstookt met een toorts welke door het zonlicht was
ontvlamd. Dit vuur werd door twee sterke mannen en met behulp van grote
blaasbalgen zo verschrikkelijk heet en wild gemaakt dat het ijzer en staal er
wit gloeiend van werd. De smid kreeg van de druïde de opdracht om een zwaard te
smeden en terwijl hij daar mee bezig was kreeg hij van de druïde instructies en
sprak de druïde op gezette tijden een aantal magische woorden. Het duurde zeven
lange dagen en nachten voordat het zwaard klaar was en de druïde zijn zegen er
over gegeven had.
Dit
zwaard was dan ook niet zomaar een zwaard maar het was een magisch zwaard en het
had de eigenschap om de persoon te beschermen die hem in bezit had. Het zou
bijvoorbeeld, als er oorlog was, de legers van de bezitter zoveel kracht geven
dat ze makkelijk de legers van de tegenstanders konden verslaan. Maar aan de
andere kant zou het zwaard zijn kracht langzaam gaan verliezen als de bezitter
niet goed voor zijn medemens zou zijn.
De druïde gaf het magische zwaard aan Anna en hij vertelde haar over de
bijzondere krachten en over hoe die verloren konden gaan. Bovendien vertelde hij
dat dit speciale zwaard Anna ooit een groot geluk zou brengen en wel op het
moment dat zij juist heel ongelukkig zou zijn. Om aan te kunnen tonen of dat
Anna goed was geweest voor haar volkje moest zij van de druïde een jaarlijks
terugkerend toernooi opzetten dat zij ‘Het toernooi van het magische zwaard’
moest noemen. Elk dorp in de heerlijkheid Utopia zou een uitnodiging moeten
ontvangen en alleen de dorpen die vonden dat Anna goed voor hen waren geweest
mochten mee doen aan het toernooi. En hoe meer dorpen aan het toernooi zouden
deelnemen hoe krachtiger het zwaard zou worden!
Vlak voordat de graaf en gravin stierven werd voor de eerste keer ‘Het toernooi
van het magische zwaard’ gehouden en elk dorp van de heerlijkheid Utopia had een
aantal ridders er naar toe gestuurd om Anna een eer te bewijzen voor haar
goedheid. In dit eerste toernooi werden verschillende tradities geboren zoals
het tonen van het magische zwaard, het begroeten van de dorpen welke elk gekleed
waren in een eigen kleur, het zingen van het, door de minstreel geschreven,
toernooilied, het spelen van de drie speelronden van ridderspellen en het
uitreiken van de ‘Zwaard in boomstronk’-trofee voor het winnende dorp door de
gravin. Het toernooi was een groot succes en Anna kon voelen dat het magische
zwaard krachtiger was geworden toen ze het na het toernooi in haar handen nam.
Niet iedereen was blij met de hele situatie en al zeker niet nu gravin Anna er
alleen voor stond en het nog steeds zo goed ging met de heerlijkheid Utopia, met
uiteraard de hulp van de drie trouwste vrienden van de graaf. Daarom werd zij
door de jaren heen steeds weer aangevallen door één enkele vijand maar het
magische zwaard verzaakte niet en door haar krachten bleef de heerlijkheid
Utopia ongedeerd. Helaas kon het magische zwaard alleen de bezitter beschermen
en kon het niet mensen gevangen nemen en dus ook de vijand niet. De vijand was
telkens iedereen te vlug af en kon dus niet bestraft worden maar hij kon wel
blijven aanvallen. Gelukkig bleven alle dorpen gravin Anna trouw en kwamen zij
ieder jaar weer naar het ‘Toernooi van het magische zwaard’ en werd het magische
zwaard steeds krachtiger!
De
uitnodigingen voor "Het toernooi van het magische zwaard"
Elk dorp binnen Utopia werd een uitnodiging toegestuurd waarin de jonge gravin
Anna van Wittenhorst aan het dorp vroeg om aan ‘Het toernooi van het magische
zwaard’ deel te nemen. Op deze manier konden zij haar een eer bewijzen. Zij liet
tevens weten waar en wanneer het toernooi plaats vond en ze gaf alle benodigde
informatie over het toernooi. Thuisopdracht was om een eigen ridderschild te
maken per groep.
De toernooidag Bij de ingang van het terrein stond de inschrijfpost waar de dorpen
opgevangen werden door heraut Peterselie. De heraut schreef het dorp in en
noteerde het aantal ridders (en ridderleiding). Vervolgens wees hij het dorp
voor hun tent, dat hun thuishonk zou zijn. Tevens vertelde hij dat als als de
belletjes rinkelde, alle dorpen zich moesten verzamelen op de boomstammen voor
het schavot.
De dag begon met het rinkelen van de belletjes, het teken dat de dorpen zich
moesten verzamelen voor het schavot. De heraut kondigde vervolgens de jonge
gravin Anna van Wittenhorst aan. Toen de gravin in haar zetel zat heette ze
iedereen van harte welkom en ze was blij dat iedereen er was. Tevens herinnerde
ze er iedereen aan waarom het toernooi van het magische zwaard gehouden werd en
hoe het tot stand gekomen was. Uiteraard toonde de jonge gravin ook het magische
zwaard aan iedereen. Toen nam de heraut het woord weer over en vertelde wat er
voor deze dag op het programma stond en wat de traditionele dingetjes van het
toernooi zijn. Bovendien toonde hij de ‘waard in boomstronk’-trofee die gewonnen
kon worden.
Voor de begroetingen van de dorpen liet de heraut om beurten een dorp (met het
wapenschild) een rij van 2 ridders langs elkaar maken en leidde deze dan tussen
het schavot en de boomstammen door. Als de ridders van het dorp zich voor de
gravin bevonden moesten ze halt houden, naar de gravin draaien en een diepe
buiging maken, om zo de gravin te begroeten. Vervolgens moesten de ridders zich
helemaal omdraaien om een buiging naar de andere dorpen te maken. Tenslotte
leidde de heraut de ridders weer naar hun plaats. Op deze manier mochten alle
dorpen de gravin en de andere ridders begroeten.
Om een beetje op te warmen gingen alle ridders een aantal gymnastische
oefeningen doen. De heraut instrueerde de ridders bij de oefeningen en deed ze
zelf ook nog voor. De heraut werd muzikaal ondersteunt door de minstreel die het
ritme van de oefening aangaf. Daarna leerde de minstreel de ridders het
toernooilied, dat iedereen mee kon zingen.
Vervolgens nam de gravin het woord van de minstreel over en vertelde ze dat de
tenten van de dorpen nog helemaal kaal en saai waren. Om deze reden kregen alle
dorpen de opdracht van de gravin om hun tenten heel mooi te gaan versieren en
daarna kon het toernooi echt beginnen. Toen de tenten versierd waren legde de
heraut uit dat er drie speelronden zijn en dat elke speelronde uit het spelen
van een zestal ridderspellen bestaat. De spelleiding legde de spellen uit.
Na de eerste speelronde mochten de ridders naar hun tenten gaan. De oude
hofkokkin kwam daar langs om soep uit te delen. De minstreel zong daarna voor
het schavot het toernooilied nog eens en alle ridders mochten mee te zingen. Na
de pauze begon de tweede speelronde voor de ridders, waarna de oude hofkokkin
nog een dienblad vol met bekertjes drinken had staan voor de ridders.
Maar
toen gebeurde het...
Tijdens de aankondiging van de derde speelronde gebeurde er iets onverwachts
want het magische zwaard werd plotseling gestolen door de zwarte ridder. Maar in
de panieksituatie die ontstond bleef de minstreel koelbloedig en hij bracht
iedereen tot rust. Hij stelde voor dat hij, samen met alle ridders, naar de
wijze druïde Merlijn zouden gaan om hem om raad te vragen. Nadat de gravin het
plan goedgekeurde vertrok de hele meute onder aanvoering van de minstreel het
bos in.
Bij de druïde aangekomen vertelde de minstreel wat er allemaal gebeurd was. De
druïde vertelde dan dat hij wel een oplossing voor het probleem had, maar dan
moest wel iedereen meehelpen. Er moesten namelijk "een ridder rein van hart" en
een "viertal ambachtslieden" gevonden worden. Toen iedereen ingestemde om mee te
helpen verdeelde de druïde de dorpen in vier groepen die elk naar een
ambachtsman moeten gaan zoeken. Hijzelf zou op zoek gaan naar de ridder rein van
hart. Hij stuurde de vier groepen met een brief en een amulet de vier
windrichtingen in. Tijdens de speurtocht werden de groepen drie maal
doorgestuurd en moesten ze vier maal een gevaar trotseren. Op het einde wisten
de groepen de juiste ambachtslieden te vinden waar ze nog een spelletje moesten
spelen. Daarna moesten ze de ambachtslieden mee nemen naar de druïde.
De druïde had zelf ondertussen de ridder rein van hart gevonden. Samen gingen
ze, onder aanvoering van de minstreel, terug naar het schavot. Bij het schavot
werden ze opgevangen door de heraut, die de ridders voor het schavot liet
zitten. De druïde gaf de ambachtslieden de opdracht om samen een heilige
boomstronk te laten maken. De minstreel moest samen met de ridders het
toernooilied te zingen. In de tussentijd maakte de druïde een toverdrankje en
raakte de gravin en de ridder rein van hart druk aan de praat!
Na een tijdje hadden de ambachtslieden ieder hun stukje van de heilige
boomstronk klaar. De druïde vroeg om stilte en liet de ambachtslieden de heilige
boomstronk in elkaar zetten. Daarna legde hij uit dat hij de heilige boomstronk
zo ging betoveren dat deze het magische zwaard als een hele sterke magneet aan
zou trekken. Vervolgens besprenkelde hij de heilige boomstronk en sprak een
toverspreuk uit. Het was even wachten, maar toen kwam de zwarte ridder aanrennen
het magische zwaard in de hand, alsof deze de zwarte ridder vooruit trok.
Tenslotte boorde het magische zwaard zich midden door de heilige boomstronk. De
zwarte ridder probeerde het magische zwaard er nog uit trekken, maar helaas voor
hem lukte dit niet. Toen probeerde de zwarte ridder de gravin te pakken te
nemen, maar gelukkig stak de ridder rein van hart hier een stokje voor. Hij
begon een zwaardgevecht met hem. De ridder rein van hart vocht voor het leven
van de gravin en won uiteindelijk het hevige gevecht. Met behulp van de heraut
wist hij de zwarte ridder gelukkig aan de schandpaal vast te maken.
Vervolgens ging de druïde de zwarte ridder bekeren tot een goed mens, zodat de
gravin van deze vijand af zou zijn. Hiervoor had hij de ridder rein van hart,
het magische zwaard en zijn toverdrankje nodig. De ridder rein van hart kreeg
toen de opdracht van de druïde om het magische zwaard uit de heilige boomstronk
te trekken. Daarna moest de ridder rein van hart het magische zwaard laten
besprenkelen met het toverdrankje en moest hij met het magische zwaard de zwarte
ridder aantikken op het hoofd, de benen en de twee handen. Toen de ridder rein
van hart klaar was met zijn opdracht veranderde het grimmige gezicht van de
zwarte ridder in een vrolijk gezicht en even later bood hij de gravin zijn
verontschuldigingen en zijn zwaard aan. De gravin keek toen even naar de druïde.
Hij knikte toestemmend, waarna zij het gebaar van de zwarte ridder accepteerde.
Tenslotte werd de zwarte ridder losgemaakt en deze maakte toen haastig een diepe
buiging met enkele dankwoorden voor de gravin.
Na
deze ontknoping herinnerde de heraut iedereen eraan dat ze op het toernooi van
het magische zwaard waren en dat de derde speelronde eigenlijk nog gespeeld
moest worden. Ook hiervoor had de druïde een goede oplossing. Hij fluisterde de
gravin iets in het oor, waarna zij iedereen vertelde dat alle ridders haar zo
goed geholpen hadden met het terugkrijgen van het magische zwaard dat zij de
derde speelronde niet af hoefden te maken. En omdat iedereen een steentje had
bijgedragen aan dit goede einde riep de gravin alle ridders uit alle dorpen uit
tot de winnaars van het toernooi van het magische zwaard!
Aansluitend vertelde de gravin dat zij en de ridder rein van hart smoorverliefd
op elkaar waren geworden en dat zij graag met elkaar wilde trouwen. De bruiloft
zou volgend jaar op de dag na het toernooi van het magische zwaard gehouden
worden en iedereen is dan natuurlijk van harte welkom. De jaren daarop zou het
toernooi van het magische zwaard telkens afgesloten worden met een feestdag voor
alle ridders.
De druïde en de vier ambachtslieden gingen naar huis, omdat er nog een hoop werk
op hun wachtte. De gravin bedankte deze gasten, gaf ze een hand en zwaaide ze
uit. De heraut nodigde daarna van elk dorp een ridder uit op het schavot, zodat
de gravin hun kon bedanken en ze de ‘zwaard in boomstronk’-trofee kon uitreiken.
Iedereen werd gefeliciteerd met deze trofee. Na deze prijsuitreiking mochten de
ridders zich weer bij hun mederidders voegen, waarna iedereen nogmaals bedankt
werd. De ridders werd uiteraard een behouden reis naar huis gewenst....
Foto's van "Het toernooi van het magische zwaard"
kun je bekijken en downloaden via
mijnalbum.nl.
Dit
zwaard was dan ook niet zomaar een zwaard maar het was een magisch zwaard en het
had de eigenschap om de persoon te beschermen die hem in bezit had. Het zou
bijvoorbeeld, als er oorlog was, de legers van de bezitter zoveel kracht geven
dat ze makkelijk de legers van de tegenstanders konden verslaan. Maar aan de
andere kant zou het zwaard zijn kracht langzaam gaan verliezen als de bezitter
niet goed voor zijn medemens zou zijn.
De
uitnodigingen voor "Het toernooi van het magische zwaard"
Maar
toen gebeurde het...
Na
deze ontknoping herinnerde de heraut iedereen eraan dat ze op het toernooi van
het magische zwaard waren en dat de derde speelronde eigenlijk nog gespeeld
moest worden. Ook hiervoor had de druïde een goede oplossing. Hij fluisterde de
gravin iets in het oor, waarna zij iedereen vertelde dat alle ridders haar zo
goed geholpen hadden met het terugkrijgen van het magische zwaard dat zij de
derde speelronde niet af hoefden te maken. En omdat iedereen een steentje had
bijgedragen aan dit goede einde riep de gravin alle ridders uit alle dorpen uit
tot de winnaars van het toernooi van het magische zwaard!